Verslag 8

Verslag 8
De dag na ons bezoek aan Berlijn nemen we “vakantie”! Dat heb je echt nodig: zoveel indrukken moet je verwerken! Alle mensen, die van te voren gezegd hadden, dat Berlijn de moeite waard was, hebben ècht niet overdreven!
We maken “nader” kennis met de Zwitserse vrienden van Joachim en Barbara: André en Suzanne, van het schip “Dania”. Zij hebben weer vrienden op bezoek Bernadette en Lukas. ’s Avonds laten we weer chinees komen en eten aan een grote tafel, samen met wat mensen van de jachthaven. Supergezellig! Het weer is heerlijk!
Dan weer verder. (25 juli) Eerst afscheid genomen van de Zwitsers, water getankt bij de “Partyboot” van de haven. €2 ! Dan richting Oranienburg. Mooi varen hier en nu lekker in ons eigen tempo! ;-) Geen sluizen! Wel vrij druk met bootjes, die de Poolse vlag voeren. Die komen allemaal van de Oder. De Oder vormt de grens tussen Duitsland en Polen. We gaan liggen in de Schloszhafen. Alles gaat hier met een magneetkaart: liggeld, stroom, water, douches en ……………… wasmachine en droger! De laatste is trouwens niet echt nodig, want het is hier bloedheet! Het enige, dat ze hier niet hebben, is WLAN. Maar een klein stukje lopen, is een VVV-kantoor mèt Wifi. (Later blijkt dit ook niet echt te werken.) Nou ja, alle was is gedaan (was wel duur: €21) en Bob heeft de zijkant van de boot schoon gemaakt. De volgende dag gaan we Oranienburg bezoeken. Hier moeten toch wat wortels van ons koningshuis liggen. Dat valt een beetje tegen. Alleen op het standbeeld van Kurfürstin Louise Henriette von Oranien, vrouw van Kurfürst Friedrich Wilhelm, kom je de naam van Oranje tegen. Op een bord bij de Schloszhafen kom je nog wel wat tegen over het grondleggen van de Oranjefamilie. Gelukkig is alles op loopafstand. We gaan eten bij het Aziatisch restaurant Geisha, in de Innenhof. Het is daar zó lekker, dat Bob zijn bord (bijna) helemaal leeg eet! En dat wil wat zeggen! :-) ’s Avonds ga ik douchen bij een van de douches in de grote hal. Met de kaart kan je voor €1,- voor 5 minuten warm water krijgen. Inmiddels weet ik wel hoe ik dat zo handig mogelijk kan regelen. Dit gebouw mòet door een man ontworpen zijn. Bij de douche is geen spiegel, geen wasbak, en dergelijke. Dan moet je omlopen naar een andere ruimte! Bovendien gaat na twee minuten het licht uit, als je niet van je plaats komt……… ik weet niet, hoe anderen onder de douche staan, maar ik loop er geen rondjes!! STOM!!
Als we de volgende morgen op de Havel varen, komt er een verschrikkelijke, donkere lucht aan en het “rommelt” al in de verte. Dat is niet goed! We varen langs een jachthaventje: Havelbaude. We besluiten aan de kant te gaan. We worden door een vrolijke havenmeester, die er een beetje uitziet als een zeerover, welkom geheten. Hij begroet ons met: “Ahoy!” Het blijkt een haven te zijn met een restaurant, wc’s, douche (1), een werkplaats en een “schattig” huisje van de havenmeester. Deze man heeft humor!! De diesel kost hier €1.48 per liter!! Doen we maar niet! Liggeld is €18, ook niet goedkoop, maar het is inclusief water, stroom, en koude douche. Wil je warm douchen, moet je er een munt van 1 euro indoen voor 3 minuten. En wat ze hier ook (gratis) hebben: WLAN! En met een beetje moeite werkt het zelfs op de boot. De deur van de boot staat open. Eerst komt er een bruine hond naar binnen kijken, dan een paar jongetjes (de tv heeft een enorme aantrekkingskracht) en dan ook nog een zwarte hond, die steeds weer voor de deur zit. Zeker, nadat Bob hem een stukje worst gegeven heeft.
Het weer is opgeknapt. We zetten de reis naar Berlijn verder voort. We willen de Spree over, die dwars door Berlijn loopt. We varen over de Havel, de Niederneuendorfersee (probeer dat maar eens uit te spreken zonder het te lezen!), de Havel, dan bakboord uit het Berlin-Spandauer Schiffahrtkanal op. Aan het eind de Plötzenseesluis door. Stuurboord uit het Westhafenkanal op. Er zijn daar aanlegplaatsen, maar er loopt een drukke rijksweg langs, dus veel herrie. Linksaf het Landwehrkanal op. Er zijn veel aanlegplaatsen, maar die zijn voor rondvaartboten. Dan voorbij een bocht zien we rechts een plek voor plezierjachtjes. Er is nog één plekje vrij. Daar kunnen we mooi tussen. Ik wil net mijn lijntje gooien, als op het gras Joachim en Suzanne verschijnen!! Niet te geloven!! Er was niets afgesproken. Eerst lagen de Zwitsers hier, toen kwam de Pikkolo en tot aller grote verrassing wij ook nog! Daar moet natuurlijk op gedronken worden!! De club is weer compleet! We liggen bij Charlottenburg. ‘s Avonds lopen de vier vrouwen met Lukas naar het Charlottenslosz. Mooi, maar verwaarloosd. We gaan vroeg naar bed, want morgen willen we door de Spree varen, voordat het “geweld” van de rondvaartboten los barst.