Verslag 1

Verslag 1
Eindelijk is het dan zo ver! Zondag 29 mei zijn we eindelijk aan boord gegaan. Het was nog een gesjouw van jewelste, terwijl we eigenlijk dachten, dat het meeste aan boord was. Kunnen we maandag vertrekken. Vorig jaar waren we 8 mei al vertrokken, maar toen hebben we de eerste weken zoveel kou geleden, dat ik niet eerder weg wilde, dan dat het ’s nachts boven de 10 graden was. Maandag nog niet vertrokken, want het waaide heel hard. Bijna stormachtig. En ’s avonds enorme onweersbuien met gigantisch veel regen!! Wel een goede test of alles nu waterdicht is. ;-) Tot nu toe wel!
Dinsdag is het weer gelukkig opgeknapt. Eerst het rubberbootje nog opgepompt (is wel heel klein, hoor!). Om 11 uur varen we de haven uit. Ons doel: Gorinchem. We varen over de Noord en de Merwede. Het is wel weer wennen. We hebben nog niet echt zeebenen. Drie-en-een-half uur later zijn we in Gorinchem. Het blijft een leuk stadje! We horen schitterend kikkergezang in het Duveltjeswater (de kikkers hadden het prima naar hun zin, we denken, dat ze heel veel kikkerdril aan het produceren waren). Aan de poort zagen we twee Zuid-Koreanen (staan er al heel lang!).
Woensdag vertrekken we om half 12 uit Gorcum. Af en toe is het een beetje dreigend, maar verder is het weer best aardig. Het is zo heerlijk om te varen: Hollandse vergezichten, weilanden, bloemen, kleine gansjes, een veulentje, filemeldingen op het nieuws……. Er zijn veel bruggen in het Merwedekanaal, die open moeten. Zelfs een spoorbrug. Voor de brug moet je je aanmelden op het remmingwerk. We liggen niet dicht genoeg bij de “bel”, dus moet ik een stukje over de balk lopen……brrrr……..lekker als je hoogtevrees hebt…….maar het is mijn eer te na om het door Bob te laten doen…..het is gelukt!!!!......overwinning op mezelf! Om kwart over 5 zijn we in Culemborg. Leuke haven! De volgende dag besluiten we nog maar een dag te blijven. Kunnen we boodschappen doen en het stadje bezoeken. Tussen de middag willen we een broodje eten. We zien een zaakje, waar je kan lunchen: “Lekkers van de Lek”. Klinkt goed en zonder verder te kijken, lopen we door de zaak naar achter om op het terras daar te gaan zitten. Als ik daar de andere gasten bekijk, krijg ik al “bange” vermoedens (in ieder geval voor Bob). En inderdaad: als ik de menukaart bekijk, is het allemaal wel erg “bio”. Iedereen, die Bob een beetje kent……….. geen bier, zelfs geen cola………dan maar een glaasje melk (!) bij het broodje makreel…..het duurt lang, voordat we ons broodje krijgen….maar dan is het broodje nèt gebakken…….en heeeeeerlijk!!!
Vrijdag vertrekken we uit Culemborg. En varen verder over de Lek. Het water staat heel hoog. Het is modderig en er drijft nogal wat rommel in: takken en zo. De stroming is heel sterk! Het voordeel is wel, dat de stuwen in de Nederrijn open staan. Bij Wijk bij Duurstede moeten we het Amsterdam-Rijnkanaal oversteken. Leve de marifoon!! We kunnen veilig verder over de Nederrijn. Een kilometer of 10 voor Wageningen is er plotseling PANIEK! Bob kan niet meer sturen en door de heftige stroming draaien we rondjes. Na de eerste schrik roept Bob via de marifoon het tegemoetkomende schip op: de Naomi. Zij gaan ons helpen!! Eerst melden ze nog aan het tegemoet komende schip, dat wij pech hebben. Dat schip gaat meteen naar de andere oever met zijn blauwe vlag. Het lukt ons om aan bakboordzijde van de Naomi te komen. We leggen met een paar lijntjes ons schip vast. Bob kan nu het probleem zoeken. Hij heeft het snel gevonden: een bout van de stuurcilinder, die aan het roer vastzit, is los getrild. Na 20 minuten is het probleem opgelost: we kunnen weer sturen!! Goed gedaan, Bob!! We maken de lijntjes los van de Naomi, nadat we de schipper en zijn vrouw natuurlijk heel hartelijk bedankt hebben! Nu weer op weg naar Wageningen, want de Naomi ging wel de andere kant op! ;-) In Wageningen blijven we sowieso twee dagen……..al was het alleen maar om de bibbers uit onze benen te krijgen! Dat is prima gelukt in Wageningen: op de fiets van de jachthaven naar de stad……visje gegeten op de markt…..biertje gedronken op een terras…….en een lekker ijsje toe! Hoe heerlijk kan het leven zijn………….. Toen we in Wageningen aankwamen, moesten we bij de meldsteiger aanleggen bij een andere boot en wat schetst onze verbazing: een WY-boot……de “Anjou” van Jouke en Annet van Winden. Bij hen aan boord gezellig geborreld, toch een soort “thuiskomen”……….
Zondag naar Arnhem gevaren: weer “zwoegen” tegen de stroom op………… 6 kilomater per uur! Op de fiets ga je veel harder! ;-) Heerlijk weer. We denken, dat de zomer is begonnen……